ҲНИ омили бадбахтиҳо дар шаҳри Дортмунти Олмон

Имрўз дар ҷомеаи муосир ҳар гуна Ҳизбу ҷараёнҲои ифротию террористӣ ба мисли ҲНИ бо роҲбарии МуҲиддин Кабирӣ ва Ҳам аӣидаҲои он дар хориҷи кишвар хусусан дар шаҲри Дортмунти Олмон зуҲурнамуда истодаанд, ки имрӯзҳо аз расонаҳо огоҳ мешавем, ки хоҳарзодаи роҳбари собиќ мухолифин Саид Абдуллои Нурӣ  Шайхов МуҲаммадсаид Маҳмадаминович аз олам падруд гуфта мурдаш бе касу бесоҳиб мондааст чаро xавонони мо инќадар аз паси ин гурӯҳҳо фирефта шуда мурдаҳояшон дар хоки арғибӣ аз Ватан дур пурҳасрату боалам аз дунё чашм мепушанд.

Ман шоҳиди ҳол ҳастам, ки чандин чавононе, ки фирефтаи  ҳаргуна ҳизбу ҳаракатҳо шуда будаанд ба Ватан баргаштанд Пешвои муаззами миллат муҳтарам xаноби оли Эмомалӣ Раҳмон онҳоро авфнамуда, ки имрӯз дар сарзамини худ озодона кору фаъолия карда истодаанд. Инро гуфтаниям, ки ба умеди ингуна хоxагони хориxа шуда дар шаҳри ғарибӣ ба мисоли Шайхов МуҲаммадсаид мурда мурдаатон дар кӯча сарсону саргардон намонад шумо метавонед ба Ватани худ бар гардеду Ватани худро обод намуда озодона кору фаъолият намоед.   Шумо аз паси ингуна шахсони хиёнат кор наравед, худ ќазоват кунед, ин гуна афрод ба амсоли Муҳиддин Кабирӣ як шахси дуруғ гӯй, мардум фиреб, мазҲабфурўш дар шаҳри ғариби мардумро фиреб дода аз ислом дифоъ мекунам гуён мардумро фиреб медиҳаду дигар коре надорад. Дини исломро манбаи тиxорату даромади худ истифода бурдаистодааст. Аммо xавонону гумроҳҳоне, ки дар гирду атрофи ӯ xамъ омадаанд то ҳол инро дарк накарда истодаанд.  Аз он нафароне, ки дар атрофи Муҳидин Кабирӣ xамъ омадаед.Огоҳ бошуд, ки мурдаи шумо низ ба мисли мурдаи Шайхов МуҲаммадсаид Маҳмадаминович батар мешавад.

Дар охир, гуфтани ҳастам, ки чавонони мо аз ин воќеаҳо огоҳ шаванду бубенанд, ки шахсе, ки ба Ватани хеш хиёнат мекунад ба чигуна балоҳо мепечаду мурдааш бесоҳиб монада касе ӯро соҳиби намекунад. Ман гуфтаниям, ки  мардуми шарифи Тоҷикистонро зарур аст, ки тибӣи фармудаи Пешвои муаззами миллат бояд зиракии сиёсиро аз даст надода, Ҳамеша ба иттиҲоду якдилӣ даъват карда, аз Ҳамаи миллати тоҷик таӣозои онро дорем, ки сулҲу салоҲ ва амнияти кишварро Ҳамчун гавҲараки чашм муҲофизат намоянд.

Сардори шуъбаи илм                         Хайруллоев И